جوراب و بوی بدعرق پا، خاطره ای ازسعید اسحاقی

جوراب و بوی بدعرق پا، خاطره ای ازسعید اسحاقی

یکی از هم دوره ای هایم در مرکز آموزش بیرجند هرشب  یک جفت جوراب نو را خیس می کرد و روی میله تخت آویزان می کرد که اگر هنگام خاموشی ، سرگروهبان آن را بررسی  کرد بوی عرق پا ندهد و تنبیه نشود.

(البته بعضی وقتها هم بخاطر این که جورابی بو عرق می داد بیدار باش می زدندو همه را بیدار می کردند.)

اما یکی از بچه ها گزارشش را به سرگروهبان داده بود.

ظهر که بعد از کلی صف جمع و بدو بایست همه خسته وافتاده شده بودند سرگروهبان دستوراز جلو نظام و داد همه ی گروهان به خط شدند .

اون سربازه را که من اسمش را نمی گم صدا زد و گفت بیا در مقابل گروهان بایست .

وقتی رفت  گفت: شماره  سوم باید پوتین هاتو در بیاری .

گفت : چرا سرگروهبان ؟

 سرگروهبان گفت :  ارتش چرا نداره زود باش ببینم ،  اگه نه سینه خیز می ری .

سربازه  پاهاشو از پوتین بیرون آورد و این در حالی  بود که فقط ساق جوراب پوشیده بود و کفه ی آن را قبلاً بریده شده بود.

سرگروهبان غفاری گفت مشکل دوتا شد ، شبها که جوراب نو را خیس می کنی می زاری جلوی تخت روزها هم که ساق جوراب می پوشی ؟ چرا ؟

بعد از کلی اصرار گفت : بخدا پاهام خیلی عرق می کنه.

سرگروهبان غفاری گفت درسته  ، هرپایی  تو پوتین عرق می کنه اما تنبلی تو هم حرف نداره.

 یادت باشه  اینو من تو دفتر وقایع  می نویسم که از همین امشب  جوراباتو قبل از شستن بیاری  دفتر افسر نگهبان  که رویت بشه و بعد ازشستن هم میبری دفتر تا اطمینان پیدا بشه خوب شستیشون ،

البته  در بین روز هم کنترل می شه که کلک نزنی برو گمشو

از امروز هم تا آخر آموزش نظافت سرویس بهداشتی به عهده خودت یک نفره . زود برو سر جات بایست بی عرضه  تنبل حقه باز.

البته درسته که همه ی بچه ها کلی خندیدن اما طفلکی فقط رنگ عوض می کرد و خجالت می کشید.

نکته 1:

علت این که «ساق جوراب» پوشیده بود این بود که ( وقتی یک نفرنظامی  شلوار خودرا« گتر» می کند باید گتر دقیقاً روی پوتین قراربگیرد اما به هردلیل اگر گتر بالا کشیده شد لااقل ساق جوراب مشکی  سربازی مشاهده شود ) و ایشان هم به همین علت که ظاهری  آراسته داشته باشد فقط ساق جوراب  پوشیده بود)

نکته 2:

گتر = وقتی پاچه شلوارنظامی از زیر حلقه ی کش که نظامیان دور مچ پا می اندازند به طرف بالا ، تا خورده می شود را گتر می گویند.